همشاگردی

بسم الله الرحمن الرحیم

همیشه تشخیص این که، کلمه مورد نظر ما فعل هست یا اسم بسیار کار سختی بوده و هست. به همین خاطر ما در این پست سعی کردیم تا شما را با اسم، فعل و تفاوت هایشان آشنا کنیم تا به راحتی از پس این مبحث سخت بر بیایید.

1- اسم: كلمه ای است كه دارای معنی مستقلی است كه برای نامیدن اشياء يا اشخاص بكار می رود، بدون اينكه بر یکی از زمانها دلالت كند. مانند: هذا، الذی، الرجل، کتابٍ

نشانه های تشخیص اسم:

1- داشتن الف و لام در ابتدای کلمه. مانند: الرجل، الکتاب

2- داشتن تنوین در انتهای کلمه. مانند: کتابٍ، رجلٍ، شجرةً

3- مضاف واقع شدن. مانند: طالب العلم 

نکته: اسم فقط یکی از این سه مورد را می تواند داشته باشد. یعنی اگر ال بگیرد تنوین نمی گیرد و مضاف هم واقع نمی شود.

4- کلمه ای که بعد از حروف بیاید، اسم است. مانند: فی البیت

5- کلمه ای که بعد از حرف ندا قرار بگیرد اسم است. مانند: یا الله

6- کلمه ای که به ء و ة و ي ختم شود اسم است. مانند: زهراء، فاطمة، مکيّ

7- کلمه ای بر وزن فُعَیل باشد اسم است. مانند: بُحَیر

8- ضمایر (هو)، اسامی اشاره (هذا)، موصول (الذي)، استفهام (کیف)، اعداد (اربع)و ظروف (قبل، مع، کل، عند و..) همگی اسم هستند.

حالا که با راه های تشخیص اسم آشنا شدیم، وقتشه که با فعل و راه های تشخیصش هم آشنا بشیم.

2- فعل: فعل کلمه ای است که عمدتا بر روی دادن حالتی (سرد شدن) و یا انجام گرفتن کاری (رفتن) اطلاق میشود، مهمترین ویژگی فعل، زمان آن است. فعل زمان دارد. یا ماضی است و یا مضارع و یا مستقبل.

برخی ویژگی های ظاهری فعل:

1- داشتن ت ساکن در انتها. مانند: ذهبت

2- داشتن س یا سوف در ابتدا. مانند: سیعلمون

3- داشتن قد در ابتدا. مانند: قد افلح

4- وجود اتین در ابتدا. مانند: اذهب

5- ضمایر متصل در انتهای فعل. مانند: ذهبتما

تهیه و تنطیم: احمدرضا خزاعی